Zondag 12 mei 10.00u, 6e Zondag na Pasen - Voorganger: drs. Greetje van der Harst - de Leeuwe

Na de Hemelvaart van Jezus, herschikken de leerlingen hun groep: Judas is dood en er wordt een nieuwe apostel (want gezondenen zijn ze nu) in zijn plaats gekozen. Ze zitten nog steeds afgesloten in hun bovenzaal, de sfeer - zo kunt u zich voorstellen - is nog erg gespannen en benauwd. Petrus houdt dan een ferme toespraak, met gruwelijke details over het einde van Judas. Diens einde past evenwel bij zijn verraderlijke daad, vindt Petrus. Judas was notabene één van hen - je ziet hem huiveren. Hij citeert ter illustratie Psalm 41: ‘Zelfs mijn vriend, op wie ik vertrouwde, die mijn brood at, heeft zijn hiel tegen mij opgeheven’. En via Psalm 69 komt hij dan bij Psalm 109, waarin staat dat van zulke figuren hun post, hun positie aan iemand ánders gegeven moet worden. Iemand die mét hen allen kan getuigen va de opstanding, d.w.z. aan al dit boze voorbíj!